Η κίνηση της Apple να μεταφέρει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής των iPhone που προορίζονται για την αμερικανική αγορά στην Ινδία μέχρι το 2026, δεν είναι μια απλή επιχειρηματική απόφαση. Είναι ένα κομμάτι ενός παγκόσμιου γεωοικονομικού ανασχηματισμού που ήδη συντελείται, με κύριο άξονα τη σταδιακή απεξάρτηση των ΗΠΑ από την Κίνα.

Η Ινδία, με το μέγεθός της, το δυναμικό εργατικό δυναμικό της και το σχετικά σταθερό της πολιτικό σύστημα, εμφανίζεται ως ο ιδανικός διάδοχος στην παγκόσμια αλυσίδα εφοδιασμού. Όμως, αν δούμε πιο βαθιά, θα διαπιστώσουμε ότι ο ιδανικός υποψήφιος για αυτόν τον ρόλο δεν θα έπρεπε να είναι η Ινδία, αλλά το Μεξικό.

Το Μεξικό: Μια τεράστια ανεκμετάλλευτη ευκαιρία

Το Μεξικό διαθέτει σχεδόν όλα τα πλεονεκτήματα που θα ήθελε μια υπερδύναμη όπως οι ΗΠΑ σε έναν στρατηγικό συνεργάτη:

• Άμεση γεωγραφική εγγύτητα: Κοινά σύνορα με τις ΗΠΑ, εύκολη και γρήγορη μεταφορά προϊόντων χωρίς θαλάσσιους κινδύνους και υψηλά κόστη logistics.
• Πληθυσμιακό μέγεθος: Νεανικός πληθυσμός με δυνατότητα βιομηχανικής εκπαίδευσης.
• Φθηνότερο εργατικό κόστος από την Κίνα και ανταγωνιστικότερο σε σχέση με άλλες ασιατικές χώρες.
• Ήδη δοκιμασμένες υποδομές μέσω της NAFTA/USMCA.

Αν το Μεξικό κατάφερνε να ξεμπλέξει από τη διαφθορά των πολιτικών του ελίτ, τα καρτέλ ναρκωτικών και το χάος στα σύνορα, τότε, με τη στήριξη και τη συνεργασία ενός ηγέτη όπως ο Ντόναλντ Τραμπ, θα μπορούσε να μετατραπεί στη βιομηχανική αυλή της Αμερικής.

Η εξάλειψη της λαθρομετανάστευσης και η δημιουργία ισχυρών logistics hubs θα έδιναν στις ΗΠΑ έναν αξιόπιστο, σταθερό και φθηνό προμηθευτή, μέσα στη δική τους ζώνη επιρροής, παρακάμπτοντας την ανάγκη εξάρτησης από μακρινούς και γεωπολιτικά ρευστούς εταίρους όπως η Ινδία.

Γιατί όμως ευνοείται τώρα η Ινδία;

Πολύ απλά: γιατί έχει πολιτική σταθερότητα, ηγεσία που επενδύει στις διεθνείς σχέσεις (βλ. Νερούντρα Μόντι) και ένα τεράστιο εργατικό δυναμικό έτοιμο να καλύψει τις ανάγκες των δυτικών πολυεθνικών.
Όμως για τις ΗΠΑ, το στοίχημα Ινδία παραμένει ακριβό και γεωγραφικά δύσχρηστο σε βάθος χρόνου.

Αν το Μεξικό σταθεροποιηθεί, η Δύση θα είχε μια πολύ πιο λογική επιλογή — πολιτικά, οικονομικά και στρατηγικά.

Η Ευρώπη και η Ελλάδα στο σταυροδρόμι

Εδώ αναδύεται και μια άλλη διάσταση: η Ευρώπη και ειδικά η Ελλάδα θα ευνοούνταν από τη στροφή προς την Ινδία και όχι προς το Μεξικό.
Γιατί;

• Η ελληνοϊνδική συνεργασία έχει τεράστιες δυνατότητες: να γίνει η Ελλάδα πύλη του νέου “δρόμου του μεταξιού” από την Ινδία προς την Ευρώπη μέσω Πειραιά και σιδηροδρομικών αξόνων.
• Η συμμαχία με την Ινδία θα ενίσχυε το γεωπολιτικό βάρος της Ελλάδας ως διαμετακομιστικού κόμβου, ελαχιστοποιώντας την εξάρτηση από παραδοσιακά δίκτυα όπως αυτά της Κεντρικής Ευρώπης.

Έτσι, το ποιος τελικά θα κερδίσει τον “μεγάλο μεταποιητικό πόλεμο” —η Ινδία ή το Μεξικό— δεν θα έχει μόνο επιπτώσεις στις ΗΠΑ, αλλά θα καθορίσει και τις νέες ισορροπίες στον παγκόσμιο χάρτη.